Gezen Hoca Seyahat Bloğu

     2018 yılına Ermenistanla başladım. Mayıs ayında kendimi Yunanistana attım. Haziran ayında Sicilyaya gittim. Olağanüstüydü. Biraz asya steplerine gideyim dedim, Kırgızistana kırdım rotayı. Son olarak da İsveç'e gittim. Etti 4 yeni ülke. Döviz kurlarının geldiği noktaya bakarsak 2018 bütçe olarak beni bir hayli zorladı. 2019'da durmak yok ama bu kadar hızlı gidemeyebilirim. Vira bismillah diyelim.

                                          Ben Lübnan'a gideli bi dünya zaman oldu. Bu yazıyı yıllardır ha yazdım ha yazıcam derken daha fazla haksızlık etmiyim dedim. Hem anlatacağım şeyler de var.      Beyrut uçakla burdan 1,5 saat. Binmenizle inmeniz bir oluyor. Vize de yok. Zaman geçirmek için güzel bir seçenek ama benim başıma bazı olumsuzluklar geldi. Havaalanında gecenin bi saatinde indim. Bi kaç saat orda durayım gün ışısın taksi tutup gidicem mantığındayım. Ama önümden sık sık askeri kıyafetli kişiler gelip geçiyor. Öyle garip garip bakıyorlar. Rahatsız oluyorum. Vize den geçtim. Sonra çantamı boşalttılar, pasaportumu aldılar. Ahret sorgusu. Herifler bişey bulamadı pasaportu istemeyerek geri uzatıyor. Daha orda başladı sinir harbi. Sürekli böyle taciz ediyorlar. Aldırış etmedim. Sabah ettim o sinirle. Çıktım taksi çeviricem göremeyince orda ki...