“Avni oğlum, Tahir’in torunu! Doğruca Demavend Dağı’na giden yolu tut. Rey’e ulaşınca Şahrud Irmağı’na giden yolu sor. Irmağın kaynağı sarp bir vadide bulunmaktadır; oraya çık. Büyük bir kale göreceksin. Bu yerin ismi Alamut kalesidir, yani ‘kartal yuvası.’…”
Benim irana asıl gidiş sebebim Alamut kalesine gitmekti.Bileti aldım,milletin "aaaa irana gidilir mi?,başka yer bulamadınmı" triplerini çektim,rezervasyonları yapamadım ve yola çıktım.Rezervasyon yapamıyorum çünkü iran dünyaya entegre değil.Hele hostelde kalacaksanız hiç değil.Gitmeden ancak tahranda kalacağım yeri ayarlayabildim.Tahranda bikaç gün kaldıktan sonra esas yola çıkma zamanı geldi.Rotaya göre kazvine gidicem ordan alamut'a.Kendimce sabah tahrandan biner öğlen kazvinde iner,Kaleye gider gelir,aynı günün akşamına da tahrana geri dönerim diyordum; ama ne yazık ki öyle olmadı.Ben şehre yakın biyerde sanıyorum.İranı da küçümsemiş yüzölçümünün de türkiyenin iki katı olduğunu unutmuşum.
Sabah tahranda çıkıp gara geldim,kazvine giden tarihten kalma O302 otobüsle yola çıktık.vardığımda saat 12 civarıydı.Önceden tarif aldığım üzere belediye otobüsüyle şehir merkezine vardım.Acım filan girdim bi lokantaya karnımı doyurdum.Bi yandan da soruyorum nasıl giderim oraya diye.Tahranın aksine burda türkçe bilen sayısı yok gibi.İngilizce de bilmiyorlar.Olay tarzancaya döndü.Aylardan aralık,rüzgar soğuk soğuk esiyor.İranın kuzeyi, kar ufaktan yere düşmüş,yüzünü göstermiş.Taksicilerin olduğu bölgeye yöneldim.Sordum filan etrafıma toplandılar,uzaydan gelmişim gibi rahatsızda oluyorum.Bazıları oraya şuan gidilmez,tufandır orası şuan diyor.Bazı fırsatçılar havaya bakmadan "beni biyere götürmekten bahsediyorlar" bunu anlıyorum.Doğrudan gidilmiyor oraya onu anladım.Şehir merkezindeki taksiler biyere kadar götürüyor,ordan başka bi taksiyle götürmesi için anlaşıcaksın artık.Bu arada saat öğleden sonra 2-3'ü buluyor.Hala girsem mi bugün diye düşünüyorum.Şehir merkezine 1 saat uzaklıkta biyer filan sanıyorum.Son kararım "hava erken kararıcak" bu gece burda kalıyım oluyor.Lokantaya geri dönüp,kalıcak biyere ihtiyacım olduğunu söyledim.İran halkı çok yardımseverdir.Kızcağız telefona sarılıp bikaç yeri aradı.45 dolardan aşağı yer yok.Çıkıyorum ordan elimi uzatıyorum kasiyer kıza sıkmıyor;burda şeriat olduğunu yine unutuyorum anlıycağınız.
Bi otel söylediler,yürüyerek gittim o da 70 dolar dedi geceliğine.Aklımda iki şey var ya dönücem,ya da zaten buraya kadar geldim bu paraları vericem oluyor.Alamut kalesine gidiş zor olduğu için bu "geri dönme" fikri sonradan yine aklıma gelicekti.
Kalıcak yer bulabilmek için çantam sırtımda şehirde öyle bir tur atıyım dedim,belki ufak bi otele denk gelirim diye.Yürürken,irana gitmeden önce, evvelden gitmiş bi arkadaşın lafı geldi aklıma "zorda kalırsan taksicilere,misafirhane de; seni götürürler".İranda hostellere,pansiyonlara misafirhane deniyor.Yürürken,Önüme gelen ilk taksi durağında gördüğüm ilk taksiciye "kalıcak biyere ihtiyacım var,bildiğin ucuz biyer varmı?" dedim.Adam iran azerisi çıktı.Türkçesi fena değil.Birbirimizi
anlıyoruz.Sohbet,muhabbet;Alamut kalesine gitmek istiyorum dedim.Hava kötü,ayrıca buraya çok uzak bugün gidemezsin dedi.Nasıl gidileceğini anlattı.Otele de gerek yok misafirhane var dedi.Önce alamuta giden taksilerin olduğu bi meydan var seni oraya götüreyim,gör,fiyat sor;ordan dönüştede misafirhaneye bırakayım dedi.Tamam dedim.Yolda gidiyoruz muhabbet dönüp dolaşıp,iranlıların o derin yarasına geliyor
İran'da disco yok diyor taksici.
Bende içimden, sorma babam biz istanbulda her akşam discodayız,sabahlar olmasın modundayız diyorum.Türkiyeden geldiğinizi öğrenince iranda size karşı ilgi ve alaka çok başka oluyor.
Neyse meydana vardık.bikaç taksiciye sorduk.şuan gidemeyiz rüzgar çok dediler;fiyatta 65000 tümen tek yön diyorlar.
Döndük geldik beni misafirhaneye götürdü.Cüzi de bi para aldı benden.Kartvizitinide verdi.
10 dolara bi oda tuttum.İzbe biyer,kirli,loş,odada ki kilimler sanki zemine yapışmış kirden,yatak fena değil,tepenizde doğalgaz sobası,karşınızda tüplü televizyon.Tipik bir bekar odası.Hava kararmış.Yorgunun,üşümüşüm ve acım;ahhh bir bardak da sıcak çayım olaydı.
Devamı gelicek...
Sabah tahranda çıkıp gara geldim,kazvine giden tarihten kalma O302 otobüsle yola çıktık.vardığımda saat 12 civarıydı.Önceden tarif aldığım üzere belediye otobüsüyle şehir merkezine vardım.Acım filan girdim bi lokantaya karnımı doyurdum.Bi yandan da soruyorum nasıl giderim oraya diye.Tahranın aksine burda türkçe bilen sayısı yok gibi.İngilizce de bilmiyorlar.Olay tarzancaya döndü.Aylardan aralık,rüzgar soğuk soğuk esiyor.İranın kuzeyi, kar ufaktan yere düşmüş,yüzünü göstermiş.Taksicilerin olduğu bölgeye yöneldim.Sordum filan etrafıma toplandılar,uzaydan gelmişim gibi rahatsızda oluyorum.Bazıları oraya şuan gidilmez,tufandır orası şuan diyor.Bazı fırsatçılar havaya bakmadan "beni biyere götürmekten bahsediyorlar" bunu anlıyorum.Doğrudan gidilmiyor oraya onu anladım.Şehir merkezindeki taksiler biyere kadar götürüyor,ordan başka bi taksiyle götürmesi için anlaşıcaksın artık.Bu arada saat öğleden sonra 2-3'ü buluyor.Hala girsem mi bugün diye düşünüyorum.Şehir merkezine 1 saat uzaklıkta biyer filan sanıyorum.Son kararım "hava erken kararıcak" bu gece burda kalıyım oluyor.Lokantaya geri dönüp,kalıcak biyere ihtiyacım olduğunu söyledim.İran halkı çok yardımseverdir.Kızcağız telefona sarılıp bikaç yeri aradı.45 dolardan aşağı yer yok.Çıkıyorum ordan elimi uzatıyorum kasiyer kıza sıkmıyor;burda şeriat olduğunu yine unutuyorum anlıycağınız.
Bi otel söylediler,yürüyerek gittim o da 70 dolar dedi geceliğine.Aklımda iki şey var ya dönücem,ya da zaten buraya kadar geldim bu paraları vericem oluyor.Alamut kalesine gidiş zor olduğu için bu "geri dönme" fikri sonradan yine aklıma gelicekti.
Kalıcak yer bulabilmek için çantam sırtımda şehirde öyle bir tur atıyım dedim,belki ufak bi otele denk gelirim diye.Yürürken,irana gitmeden önce, evvelden gitmiş bi arkadaşın lafı geldi aklıma "zorda kalırsan taksicilere,misafirhane de; seni götürürler".İranda hostellere,pansiyonlara misafirhane deniyor.Yürürken,Önüme gelen ilk taksi durağında gördüğüm ilk taksiciye "kalıcak biyere ihtiyacım var,bildiğin ucuz biyer varmı?" dedim.Adam iran azerisi çıktı.Türkçesi fena değil.Birbirimizi
anlıyoruz.Sohbet,muhabbet;Alamut kalesine gitmek istiyorum dedim.Hava kötü,ayrıca buraya çok uzak bugün gidemezsin dedi.Nasıl gidileceğini anlattı.Otele de gerek yok misafirhane var dedi.Önce alamuta giden taksilerin olduğu bi meydan var seni oraya götüreyim,gör,fiyat sor;ordan dönüştede misafirhaneye bırakayım dedi.Tamam dedim.Yolda gidiyoruz muhabbet dönüp dolaşıp,iranlıların o derin yarasına geliyor
İran'da disco yok diyor taksici.
Bende içimden, sorma babam biz istanbulda her akşam discodayız,sabahlar olmasın modundayız diyorum.Türkiyeden geldiğinizi öğrenince iranda size karşı ilgi ve alaka çok başka oluyor.
Neyse meydana vardık.bikaç taksiciye sorduk.şuan gidemeyiz rüzgar çok dediler;fiyatta 65000 tümen tek yön diyorlar.
Döndük geldik beni misafirhaneye götürdü.Cüzi de bi para aldı benden.Kartvizitinide verdi.
10 dolara bi oda tuttum.İzbe biyer,kirli,loş,odada ki kilimler sanki zemine yapışmış kirden,yatak fena değil,tepenizde doğalgaz sobası,karşınızda tüplü televizyon.Tipik bir bekar odası.Hava kararmış.Yorgunun,üşümüşüm ve acım;ahhh bir bardak da sıcak çayım olaydı.
Devamı gelicek...
Yorumlar
Yorum Gönder