Ana içeriğe atla

Mısır Vizesi Almak; Çile Bülbülüm Çile







  Diyelim ki Mısıra gitmek istediniz. İyi güzel.Ama vize gerekli ve almak hiç kolay değil.
Mısır konsolosluğu Bebekte denize sıfır bir yalı. Başvuru 10:00 - 11:30,evrak teslimse öğleden sonraları 15'te başlıyor.
Pek bir belge istemiyorlar.

-Dilekçe
-Başvuru  Formu
-2 fotoğraf
-Pasaport fotokopisi
-Pasaportun kendisi
-Çalışıyorsanız işyerinizden buna dair bir belge

Vize başvuru ücreti; tek girişlik turistik vize için 95 TL
     Ben başvurduğumda zam geldi diyip 220 tl aldılar ama sonra,zam geri alındı diyip pasaportu geri alırken para üstünü de verdiler.Buraya kadar herşey gene iyi. Ama noluyorsa bundan sonra oluyor.
Evrakları veriyorsunuz, parayı veriyorsunuz ama hizmet alamıyorsunuz. 
    Ben gitmeden 24 gün önce vize başvurusu yaptım. Başvuru yaparken de 15-20 günü buluyor diyorlar. Ama kazın ayağı öyle değil. 2 hafta geçti ses seda yok. Gittim vize onayınız gelmedi dediler. Takip eden hafta perşembe uçuşum var; pazartesiden yine gittim,sonuç yok.Adamla tartıştım çıktım. Kuyruk oluyor,o sıcakta bekliyorsun durmadan. Ama işlemler bir türlü hallolmuyor.
Sırada beklerken insanlarla tanışıyorsun. Bir kere; yetişir mantığıyla 15 gün önceden vize başvurusu yapan herkesin uçağı kaçmış. Sırf son gün sırada ki 3 kızdan ikisinin uçağı kaçmıştı. 3. cüsüde başvurunun 32. günü olup hala vize çıkmayınca gözümün önünde pasaportunu alıp gitti. Ben bağırınca bana da pasaportunuzu geri verelim dediler. Tümden dellendim. Arkadaş bir yığın masraf yapmışım,uçağım kaçıcak diyorum; yapıcak bişey yok modundalar.
     Salı günü yine gittim. Daha beni uzaktan gören görevli "vize onayın gelmedi, gidebilirsin" dedi. Gitmedim,bekledim. Sıra bana geldi. Ben sana gidebilirsin demiştim dedi. Uzun zamandır böyle bağırdığımı hatırlamıyorum. Tartışmaya başladım, avazım çıktığı kadar bağırıyorum. Birileri geldi. Kimliğimi aldılar. Gidip geldiler. Vize onayın gelmiş dediler bana. Kardeşim hani gelmemişti. Beni kaç gündür getirip götürüyorsunuz. Şimdi orda birdaha bağırıcam ama zaten zor olan durumu iyice güçleştirmemek için kendimi tuttum. Bu arada konsolos geldi. Bağrışlarımı duymuş.
Yarın gel vizeni al dediler.Arada dönen muhabbetleri hiç yazmıyorum.
     Bu araplara güven olmaz ya, çaresiz gidicem. Ertesi gün gittim.Yahu vize basıcak bir yazıcıları bile yok,elde dolduruyorlar. Anladım ki Mısır konsolosluğunda gördüklerim, Mısır da göreceklerimin bir fragmanı. Orda rastladığım bir türk,ben yıllarca mısırda yaşadım,ölü biyer niye oraya gidiyorsun ki diyor. Bir de ıraklı vardı. Mısıra gideceğine Irak'a-süleymaniyeye git demesin mi? 22 tane arap ülkesi var hepsi birbirinden beter; ben geri dönmiycem türkiyeye yerleşicem diyor. Neyse sonunda vizeyi aldım çıktım. Sinirlerim iflas etmiş durumda. Mısıra gidip geldim. Başvurunun 38. günü mail geldi. Vizeniz hazır gelip alabilirsiniz diye. Gülermisin ağlarmısın? Ben direkten döndüm. O yüzden size tavsiyem en az 45 gün önceden başvurmanız olur.

Yorumlar

  1. Şaka gibiydi gerçekten ama hepsine deydi aşkımm😂😂😂😘😘

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ermenistan: Yakınsak ta, Uzağız

           Ermenistan gezisinin üstünden hayli zaman geçmesine rağmen bu yazıyı daha yeni yazıyorum. Ermenistana giderken biraz İrana gider gibi oldum. Başıma bişey gelirmi sorusu akılda yer ediyor. Moskovadayım sipariş verirken İstanbullu olduğumu öğrenen garson "Ben ermeniyim" demesin mi? Haydaa ne alaka filan olmuştum. İtalyada da başıma geldi, benim orda ki danışman "Biliyormusun ben Vanlıyım,ermeniyim" dedi. Ailesi kaçıp italyaya gelmiş zamanında. Böyle 2 tane tatsız anım var. Neyse.  Atlasjet in burdan erivana direkt uçuşu var. Ocak ayında atlayıp gittim. Varışta vize alabiliyorsunuz. O zaman 21 günlük vize 8 dolar gibi bişeydi. Yalnız uçuş gece. Sabahı bekler hostele giderim derken, havaalanında taksicinin biri yakama yapıştı. Burda niye bekliyorsun, açık restoran var seni oraya götüriyim, orda yemek yer sıcakta beklersin. “Don’t worry, we are good people” diyip duruyor. Neyse atladım gittik. Şık bir restoran. Kahvaltı söyledim. Baktım adam benden son

Sevgiliyle İspanya - Valensiya

       Bu sene çok ara verdim yazmaya, hatta bazı ülkeler hakkında daha tek kelime karalamadım. Granadadan sonra rotamızı valensiyaya çevirdik. Hesapta La Tomatina yani domates festivaline katılmak var. Bu festival her yıl ağustos ayında yapılıyor. Bunol kasabası valensiyaya yakın ordan gidicez diye buraya geldik. Granadadan Valensiyaya otobüs yolculuğu zor geçti, ispanya düşündüğümden daha büyükmüş. Granada otogarda türk baklavası satıyorlar. Aldık. Ama bizimkinin yanından geçemez. Hep derim bazı lezzetler ait olduğu topraklarda güzel diye. Vardık hostele yerleştik. Sabaha festival var bizde hal kalmamış. O kadar dolana dolana tabi. Baya düşündüm, posamız çıkmış vaziyette olduğu düşündüğümden daha pahalı çıktığı için festivale katılmamaya karar verdim. İleri ki bir tarihe kalsın dedim. Hostelde festival biletleri satılıyor. Bunolde sabah saatlerinde kamyonlar domatesleri meydana yığıyor, millet başlıyor domates savaşlarına. Aynı günün akşamı da festival partisi oluyor. Dedik ertesi gü

2023 Yılının Muhasebesi

     2023 Yılında 2'si yeni olmak üzere 3 ülkeye gittim. Yurtiçinde ise şuana değin gitmediğim hiçbir ile gitmedim. Gittiğim ülkeler: Birleşik Arap emirlikleri, Danimarka ve İsveç. İlkinde ocak ayında Dubai'ye gittim. Pek heves ettiğimden değil. Özellikle bayanlarda bu Dubai'ye gitmek bir prestij meselesi olarak görülüyor. Bunlar yanlış şeyler. Ülkede adım başı gökdelen var ve göçmen dolu. Her yerden gelmişler. İngilizler, Ruslar, Hintliler ve diğer milletler. Hani neredeyse ülkede Arap kalmamış desem yeridir. Kaldığım pansiyonun işletmecisi bile Ugandalıydı. Temiz bir ülke. Ve düşünüldüğünün aksine Dubai oldukça ucuz bir yer. Hayat kalitesi Türkiye'den daha iyi. Bizim binemediğimiz arabalara binebiliyorlar mesela.    2. olarak haziranda Danimarka'ya gittim. Ülkeye girişte sıkıntı çıkarıyorlar Türklere. İstemedikleri her hallerinden belli. Bir refah ülkesi. Ben Danimarka'yı çok sevdim. Nüfus az, yatay mimari ve bol yeşil alan var. Çok rahatlar. Baltık denizinde